Wat dragen vrijzinnige voorgangers in de kerk? In deze serie vertellen predikanten over hun kledingkeuze. Klaas Douwes draagt een grijze toga. Door het te dragen, plaatst hij zich in een lange traditie, ‘maar aan de andere kant staat het voor mij ook symbool voor de toekomst die open ligt’.
Waarom draag jij een toga?
Het is voor mij nooit een bewuste keuze geweest om een toga te dragen. Toen ik voor mijn studie stage liep bij Vrijzinnig Assen vertelde een van de leden dat zij nog een toga had hangen van haar man, die ook vrijzinnig predikant was geweest. Zij vroeg of ik daar misschien interesse in had. Tot op dat moment had ik nog niet zo over mijn kledingkeuze nagedacht. Maar ik vond het zo bijzonder om op deze manier een toga tegen het lijf te lopen dat ik dankbaar ‘ja’ heb gezegd.
Dat past trouwens wel bij hoe ik in het geloof en het leven sta: niet alles vooraf ingevuld, maar met een open houding voor wat me onverwacht kan toevallen. Mijn toga heeft voor mij daarom denk ik een dubbele symboliek. Aan de ene kant is het een teken dat ik in een langere traditie sta, maar aan de andere kant staat het voor mij ook symbool voor de toekomst die open ligt.
Wat voor toga draag jij? Wat is daar zo bijzonder aan?
Het is een grijze toga met stola’s in de kleuren van het liturgische jaar. De toga zelf is in principe niet heel bijzonder, maar zoals ik al zei wel de manier waarop ik eraan ben gekomen. En wat ik ook bijzonder vind is dat de moeder van een van mijn beste vrienden de toga en stola’s helemaal op maat heeft gemaakt. Zodoende is het een heel persoonlijk kledingstuk geworden.
Wat voor reacties krijg jij op je toga?
Tot nu toe heb ik eigenlijk alleen maar positieve reacties gekregen. Soms tijdens een hittegolf laat ik de toga aan de kapstok hangen omdat het anders wel érg warm wordt. Dan krijg ik vaak toch een opmerking dat ze de toga missen. Ik vind het opmerkelijk dat juist in vrijzinnige kerken de toga ook gewaardeerd wordt, dat zou je niet meteen verwachten.
Kun jij nog zonder toga?
Voordat ik de toga droeg verwachtte ik dat het in het begin vast nog wat onwennig zou voelen. Maar het gekke is dat dit helemaal niet het geval was. Vanaf de eerste keer, toen ik als predikant bevestigd werd, voelde het goed. Letterlijk en figuurlijk zit de toga ruim maar passend, en voelt die niet te zwaar op mijn schouders. Inmiddels zou ik niet meer zonder willen. Nou heb ik ook een enorme hekel aan het dragen van een pak, dus dat scheelt.
Wat zou jij collega’s willen meegeven die worstelen met het wel of niet dragen van een toga?
Ik zou zeggen: draag vooral datgene wat bij je past. Of doe eens gek en verras jezelf.