Pas geleden ontving ik een uitnodiging voor een verjaardagsfeest van een familielid. Om 12 uur zou vegan lunch voor ons klaar staan (bij een veganistisch dieet eet je zo min mogelijk dierlijke producten, dus naast vlees worden honing, zuivelproducten en eieren ook niet gegeten). ‘We eten alleen maar sla’, stond er met een knipoog bij, waarna er grapjes werden gemaakt over ons familiaire vijand: de komkommer.
Een van mijn familieleden vertelde mij naar aanleiding van het bericht haast trots dat hij nooit veganistisch eet. Deze opmerking liet me de week erna niet los.
Weten we niet allemaal hoe groot de ecologische impact is van het eten van vlees? Dat er voor een kilo vlees duizenden liters water nodig zijn en al gauw 5 kilo plantaardig veevoer? Dat is vaak dan die soja, waar het oerwoud voor wordt omgekapt. Zijn we ons inmiddels niet allemaal bewust dat veel dieren geen fijn leven hebben voor zij of hun producten op ons bord terecht komen?
Met al die kennis vraag ik mijzelf dus regelmatig af: zouden wij christenen niet juist veganistisch moeten eten? Op zijn minst vegetarisch, mits je gezondheid het toelaat?
Is christelijk leven niet juist een leven waarin je bewust bent dat de keuzes die je maakt impact hebben op de aarde, en alles wat daar op leeft?
Want als we geloven dat God onze wereld heeft geschapen, met mensen en planten en dieren in goede harmonie, is het dan niet onze taak om die harmonie zo goed mogelijk te bewaren?
Maar waar begin je? Heeft het allemaal wel effect? Is het nog de moeite waard of is het niet meer dan een druppel op een gloeiende plaat? En zijn die problemen niet veel te groot om daar als individu iets aan te kunnen veranderen?
Ik ben er van overtuigd dat elke betere keuze die ik maak een goede keuze is. Dat elke beslissing die je maakt een start van iets nieuws kan betekenen. Misschien zelfs van een hele nieuwe levenswijze.
Het is deze week dierendag. Een dag ter ere van St. Fransicus die ook een groot dierenliefhebber was. Een dag waarop we graag onze huisdieren in het zonnetje zetten maar ook een mooie dag om eens een andere keuze te maken. Laten we eens een dag geen dieren eten, wie weet smaakt het naar meer.
Wilma van Rijn
Predikant van de protestantse gemeente Halfweg-Zwanenburg