Waar het met Pinksteren om gaat? Verbindingen leggen, luisteren naar het ongezegde en nog onbekende paden bewandelen, zo denkt Foekje Dijk.
Ergens, lang geleden, noteerde iemand de woorden: ‘Treed niet in de voetsporen van mensen uit het verleden. Zoek wat zij zochten.’
Een ongelooflijk gave, maar vooral ook een gelovige uitdrukking lijkt me. Het is een vorm van vragen naar de onbekende weg, in het volste vertrouwen dat deze begaanbaar zal blijken te zijn. Of in ieder geval, vanuit de hoop om het nog onbekende pad naar de toekomst begaanbaar te maken.
Het is ook een mooie gedachte die uitstekend past in het tussengebied, dat uitgestrekt tussen Pasen en Pinksteren ligt. Een weg, die vanuit de opstandigheid van het paasfeest voert naar het feest bij van de communicatie en inspiratie.
Pinksteren, inderdaad hét feest van de communicatie bij uitstek, maar vooral ook van het verbindingen leggen, van luisteren naar het ongezegde en trachten taal te vinden voor het onverwoordbare.
Het feest van: elkaar weer leren verstaan, oog krijgen voor het anders zijn dan anders …
Kortom, vieren dat we betrokken kunnen en mogen (of juist moeten) zijn op elkaar én op datgene, wat we niet altijd meteen begrijpen. Ruimte creëren om daarvoor open te staan. Weliswaar een puur abstract feest. Maar ook een feest, waarbij de verbeelding het voor het zeggen heeft. Waar even de rationaliteit opzij geschoven mag worden voor het wonder van de symboliek. Een symbolische verbeelding, die raakt aan diepten waar geen woord bij kan komen.
In de huidige maatschappij, waar bijna geen plaats meer is voor het symbolisch bewustzijn, waar overal en meteen een ondoordacht antwoord op is, snakken mensen vaak juist naar diepten waar geen woorden meer bij kunnen komen.
En ja, dat wordt dan zoeken naar datgene wat hen, die ons voorgingen bezielde, toen ze geconfronteerd werden met die onverwoordbare ervaringen en woordeloze, inspirerende momenten van vreugde en hoopvolle toekomst.
Nee, dan kunnen we inderdaad niet treden in de voetsporen van mensen uit het verleden, maar gaan we vol goede moed samen op zoek naar datgene wat zij zochten. Niet alleen een inspirerende gedachte, ook een troostvolle gedachte. Weliswaar leunend op de adem van de traditie, maar tezelfdertijd ook een aansporing om in gezamenlijkheid wegen te zoeken waar ze nog niet zijn: domweg om staande en gaande te blijven in een wereld die voorwaar niet eenvoudig te behappen is. Elkaar dragend en verdragend behoedzaam het pad verkennen dat naar de toekomst leidt.
Een inspirerend Pinksterfeest gewenst!
Foekje Dijk